Büyük olmak böyle bir şey

Hedefleri farklı iki takımın ‘büyük maç’ apoletiyle çıktığı karşılaşmada hafta boyunca dramatize edilen Barış Alper Yılmaz’ın da yer aldığı Galatasaray, iç saha oyun alışkanlığını Trabzonspor karşısında da değiştirmedi. Torreira’nın savunma önünde yüksek mücadele gücüyle kazanılan toplarda geçişleri hızlı yapan Galatasaray, ön bölgede Yunus ile Sallai merkezli alışılagelmiş sağlıklı pas bağlantısını oyuna kattığı coşkuyla birleştirince sonuca gitmekte zorlanmadı.

Maçın başında göründü ki; Trabzonspor, Galatasaray’ın temposunu düşürmek için topa sahip olduğunda oyunun temposunu düşürerek rakibinin coşkusunu kırmak amacındaydı. Avrupa yorgunu Galatasaray, durumunun bilincinde maçı ilk yarıda koparmak istedi ve bu yarıyı önde kapattı. Daha önceleri geriye düştüğünde kırılgan bir yapısı olan Trabzonspor, bunun aksine geriye düştükten sonra çok adamla hücuma çıkıp, geçişleri hızlı yapınca savunmada az adamla yakaladığı Galatasaray karşısında ciddi pozisyonlar buldu ve sonuca gitmeyi başardı. Trabzonspor geriye düştü ardından beraberliği yakaladı ve öne de geçti ama geçti de ne oldu?

Hakem Kadir Sağlam’ı yarına bırakayım ama Banza’nın Sara’nın ayağından çeldiği topta faul vererek Galatasaray’ın ikinci golüne katkı sağladığını, Muslera’nın Banza’ya faulünde VAR ile birlikte üç maymunu oynadığını yazayım. Maçın geneline baktığımızda Trabzonspor, ikinci ve üçüncü bölge organizasyonlarında enerjik ve ne yaptığını bilen bir görüntü sergiledi. Cham, Ozan ve Mendy’den kurulu ikinci bölgede temaslı oyundan uzak görünse de bu üçlünün pas bağlantılarını sağlıklı yapıp ön alandaki oyuncularla doğru iletişim kurunca sonuca gitme başarısını gösterdi. İkinci yarıda coşkusu ile hızlı ataklarla rakibinin kale alanı içinde çoğalan ve öne geçen Trabzonspor, maç boyunca savunmada alan ve adam paylaşımında yaşadığı sorunları bir türlü gideremeyince sevinci kursağında kaldı ama büyük olduğunu bir kez daha gösterdi.